Półmaraton Ślężański 2015

Sobota, 21 marca 2015 · dodano: 21.03.2015 | Komentarze 18

Półmaraton Ślężański to bieg na który czekałem od początku roku. To do niego od stycznia przygotowywałem formę biegowa. To już moja 3 edycja:) Ale od początku. Do Sobótki pojechałem niestety sam bo dziewczyny moje nie mogły:( Pogoda na miejscu wyborna, delikatny wiatr i temp nieco powyżej 10 stopni. Sprawne odebranie pakietu startowego i szykowanie się do startu. Dyspozycja i samopoczucie bardzo dobre. Czułem że mogę dziś poprawić poprzedni rekord trasy tj 1h50'17". Po moich lutowych problemach zdrowotnych mogło być różnie. Na starcie mnóstwo ludzi ok.4000 więc było tłoczno. Początkowo ustawiłem się w sektorze na 1h45' ale po namyśle zaryzykowałem i przesunąłem się na 1h40' tam gdzie stał tez Pacemaker, którego miałem się trzymać.  Również nastawiłem sobie Virtualnego Partnera na ten czas.  Godzina 11 i strzał z armaty i start. Za nim bieg na dobre się rozpoczął zaraz jak przekroczyłem linię startu z kieszonki na plecach wyleciały mi wszystkie żelki. Kiedy się obróciłem i zobaczyłem wielotysięczny tłum lecący wprost na mnie zastanawiałem się czy warto jest się po nie schylać. Jakimś cudem udało mi się pozbierać ale jednego nie udało się uratować:( Zostały tylko 3 żelki. Oczywiście zanim się pozbierałem Pacemaker zginął mi w tłumie i tyle go widziałem. Doskonały początek biegu. Pozostał już tylko Virtualny Partner, który z każdym metrem mi uciekał. Biegnąc poboczem i chodnikach udało mi się go dogonić na pierwszym wzniesieniu. Od 2 km do 7 biegliśmy razem. 7 - 9 km to podbieg pod przeł. Tapadła. Niestety tutaj mój duszek zaczął mi uciekać. I na szczycie traciłem do niego 10". Można powiedzieć że pierwsze 10 km przebiegłem według planu na czas 1h40'. Lecz czułem już zmęczenie pościgiem na początku. Zbieg i tu tradycyjnie masa ludzi mnie wyprzedza. Ale najważniejsze było że nadrabiam czasu nad moim Virtualnym Partnerem do ponad 1'30". Na płaskim przewaga wzrasta do 1'55":) 15 km i strefa bufetu. Tutaj jak na wcześniejszym nie zatrzymuje się i łykam wcześniej wspomniane żelki. 17 km biegu i zaczyna mnie łapać kryzys. Tempo spada, duszek zaczyna odrabiać straty. Na 18 km kiedy wreszcie staje na bufecie żeby dać odpocząć nogom duszek zmniejsza stratę do 1'22". Tylko 3 km i aż 3 km do mety. Biegnę ile mam tylko sił ale nogi stają się jak kołki. Nerwowo spoglądam na zegarek ile jeszcze zostało i żeby zmieścić się w 1h40'. 20 km biegu i ostatni podbieg tutaj ledwo już człapie a duszek zbliża się nieubłaganie. Ostanie 500m to lekki zbieg do mety tutaj udaje się utrzymać przewagę. Meta i czas 1h39'23" czyli udało się poprawić rekord trasy i życiowy:) Kapitalna sprawa bo udało się poprawić poprzedni wynik aż o 10'55":)