Śladami ekipy z Lubawki

Środa, 2 kwietnia 2014 · dodano: 02.04.2014 | Komentarze 2

Po kilku dniach przerwy ponownie wsiadłem na rower. Pogoda idealna więc ruszyłem. Do końca nie wiedziałem gdzie mam jechać. Postanowiłem udać się najpierw na przeł. Kowarską drogą głodu. Ciężko się jechało szczególnie w końcowych fragmentach tego podjazdu. Po 20'06" zameldowałem się na górze. Następnie pojechałem na Rozdroże i dalej w kierunku Lubawki. Oczywiście koło zbiornika Bukówka zaczęło powiewać. Podjazd pod Szczepanów zaliczyłem z czasem 4'24". Po 56'34" byłem już w Lubawce w miejscu gdzie zawsze spotykam się z ekpą z Lubawki. Skręt w prawo i na horyzoncie widzę grupę kolarzy:) Radość moim oczom nie miała końca. W końcu jest nadzieja że nie bede jechał sam. Zastanawiałem się tylko czy zdołam ich dojść?!Od razu pełen gaz i tętno szybuje mocno do góry. Trochę przeszkadza pęd powietrza ale z każdym metrem zaczynam grupę dochodzić. Na moje oko jechali ok. 30km/h. Udaje mi się ich dogonić tuż za przejściem granicznym. Auto jadące za grupą było z woj. zielonogórskiego. Ku mojemu zaskoczeniu byli to młodziki na szosówkach a wśród nich również dziewczyny. Chwile pogadaliśmy i niestety oni pojechali na Trutnov a ja na Zacler. Nawet nie wiem czy 2 km z nimi pojechałem. Trudno się mówi. Ponownie jechałem solo. Tempo oczywiście spadło ale to nie było aż tak istotne. Ważne że jechałem do przodu. Nogi w Czechach poczuły się nieco lepiej. Ale dalej nie było tej lekkości. Zaraz za Zaclerem udało mi się zrobić fajną fotkę.

Potem pozostał już tylko zjazd do Trutnova. Dalej kierowałem się w stronę Okraju jak to w zwyczaju mieli czynić moim znajomi z Lubawki. Jednym słowem chciałem zatoczyć pętle. Zbliżając się do Svobody pojawiła się w końcu lekkość więc postanowiłem to wykorzystać i zahaczyć o Janskie Lazne. Pojechałem alternatywną drogą z centrum miasta aby ominąć dziury. Droga nawet całkiem.

Będąc już w uzdrowisku przypomniał mi się atak Flanelosa więc i ja również w tym miejscu mocniej przycisnąłem na pedała.  Zatoczyłem pętle i zjechałem ponownie do Svobody. Skręt w lewo i mozolny podjazd pod Okraj. Na Krizovatce jak to miałem robić w zwyczaju zrobiłem sobie czasówkę na Okraj. 

Tempo nie było za szybkie ale byłem zadowolony. Wyszło 37'40". Potem to już tylko upragniony zjazd do Kowar i kończący 400m podjazd ze średnim nachyleniem 10%. Trening na plus choć brakowało kompana do wspólnej jazdy:( Jutro być może większe góry i 2000m przewyższenia:)